وبلاگ قهرمان کازرون نوشت:
مبارک باشه!
می گفت وقتی که می بینم پیاده رو یه قسمتی
از شهر موزاییک می شه یا یه کوچه و خیابون آسفالت می شه لذت می برم ،یعنی
حظ می برم، یعنی عشق می کنم! و ادامه می داد که وقتی کلنگ ساخت و ساز یه
مکان صنعتی یا فرهنگی یا ورزشی به زمین می خوره شاد می شم، وقتی یه وزیر یا
استاندار یا یه مدیر کل به شهرمون می یاد خوشحال می شم، وقتی که ساخت و
ساز تونل محرم و سد نرگسی ادامه داره دلم شاد می شه و وقتی چند تا لودر و
بولدزر و غلطک توی جاده ها می بینم خدا را شکر می کنم!
می گفت وقتی که بارون می یاد و میلی متر
بارندگی شهرستان نسبت به سال های قبل بالا می ره و می بینم که تالاب پریشان
این نگین فیروزه ای ایران این عشق ما کازرونی ها آب می گیره خوشحال می شم و
خدا را شکر می کنم، و می گفت وقتی می بینم مردم توی دشت برم درختا را قطع
نمی کنن و آتیش روشن نمی کنن و زباله هاشون را با خودشون می یارن و همون جا
رها نمی کنن به فرهنگ والای این مردم افتخار می کنم، می گفت این شهر چهار
نشریه داره که نشان از فرهنگ و ادب والای مردمشه و داشتن نوابغ و استادان
به نام در این امور است و من به وجود این انسان های فرهیخته و فرهنگی به
خودم می بالم.
می گفت وقتی که یه ساختمون زیبا و یه
آپارتمان چند طبقه را می بینم که جلوه ی زیبایی را به خیابون های شهر می ده
به سازندگانش دست مریزاد می گم و آیت الکرسی براشون می خونم، و وقتی می
بینم که رئیس یا سرپرست یا مدیر یه اداره ای از جون و دل کار می کنه و زحمت
می کشه خیلی ذوق می کنم.
همه ی اینا را گفت و اشک در چشماش حلقه زد
و اشاره کرد به رأی ِ در خور توصیف و با ارزش اون قاضی محترم در بالاده که
برای جریمه ی شکارچی پرنده ی مهاجر به شهرستان اقدام جالبی را کرده بود، و
تعریف و تمجید از دادستان محترم و فعال و پر تلاش و محیط زیستی شهرستان
خصوصاً برای دستور پلمپ چاههای غیر مجاز اطراف تالاب پریشان، و کارهای مؤثر
و عملکرد مثبت شورای محترم اسلامی شهر در این مدت مشغول به خدمت، و گفت که
این کارهای مثبت و این عملکردهای خوب به آدم انرژی می ده و در دل آدم امید
به بهتر شدن اوضاع شهر زنده می شه و آرزوی داشتن یه شهرستان پیشرفته در حد
و اندازه شهرستان های تاریخی و فرهنگی کشور را نوید می ده!
بحث رفت روی نخبه ها و نوجوانان و جوانان
با استعداد شهرستان و اونایی که رتبه های خوبی را در آزمون های علمی
شهرستان می یارن یا ورزشکارانی که مقام های شایسته ای را در رشته های مختلف
ورزشی به دست می یارن و می گفت کاش اینا را از نزدیک می دیدم و یکی یکی
بهشون تبریک می گفتم چون وقتی که موفقیت یه کازرونی را می بینم از صمیم قلب
خوشحال می شم.
گفتم این از اصالت و ادب و معرفتی هست که
داری و نشان از شخصیت خوب شماست و من حتماً می نویسم تا به گوش مردم عزیز
شهر برسه که چه انسان های دلسوز و خوش قلبی در این شهرستان داریم و بخونن
که چه آدم های مهربان و عاشق زادگاه خودشون داریم که البته از این نوع
انسان در این شهرستان کم نیستن، آدم هایی که عشق شون کازرونه و شب و روزشون
و فکر و ذکر شون کازرونه و جون و ایمون شون کازرونه و با شادی کازرون شاد و
با غمش غمگین می شن، آدم هایی که به خاطر علاقه ی زیادشون به زادگاه مادری
شون دلبسته ای این آب و خاک هستن و حاضرند با تمام مشکلات این شهر بسازند
ولی هرگز این مکان را برای مهاجرت به مرکز استان ترک نکنن و دل شون برای
این شهر می تپه که درود به شرف شون و لطف خدا همراه شون!
باید به این نوع انسان ها برای این قلب
رئوف و نظر بلند و حس وطن پرستی که دارن تبریک گفت، باید به بعضی از
مسؤولان خادم و پرتلاش شهرستان تبریک گفت، باید به انتصاب معاونین سیاسی
اجتماعی و عمرانی فرماندار که چه انسان های نازنینی هستن تبریک گفت، باید
به سلیقه های خوب در دکوراسیون ادارات از جمله دفتر زیبای شهردار کازرون
تبریک گفت، باید به تغییر و ساخت و بنای جدید شورای اسلامی شهر تبریک گفت،
باید به کسانی که برای پیشرفت و آبادانی کازرون زحمت می کشن تبریک گفت،
باید به هر چیزی که مایه شادی مردم شهرستانه و سبب غرور و افتخار برای مردم
این دیاره تبریک گفت و باید با بانیان این کارها و اونایی که این افتخارات
نسیب شون می شه گفت مبارک باشه! باید به اون پسر یا دختری که در المپیادها
و رشته های خوب دانشگاهی با رتبه های بالا قبول شدن و امید آینده ی این
کشور پهناور و عزیز هستن و خانواده هاشون که خیلی براشون زحمت کشیدن تبریک
گفت، مبارَکن! خلاص!!
بالاخره صندوقدار طاقت نیاورد و گفت: «ما
اینجا توی فرانسه خودمون هزار تا مشکل و بحران داریم و این نقابی که تو
روی صورتت داری یکی از همین مشکلاته که عاملش تو و امثال تو هستید! ما
اینجا اومدیم برای زندگی و کار نه برای به نمایش گذاشتن دین و تاریخ! اگه
می‌خوای دینت رو نمایش بدی یا روبنده به صورت بزنی برو به کشور خودت و هر
جور می‌خوای زندگی کن!»