نحوه حسابرسی....

به حساب اعمال افراد، با شیوه اى خاص

رسیدگى مى شود، که یکى از راههاى آن همان دادن نامه اعمال هرکس به دست او است. (اسراء/13ـ14).

*شاهدان قیامت

گذشته  از اینکه در نامه اعمال هرکس، ریز و درشت کارهاى وى مذکور و منعکس است،  گواهانى نیز از خارج و داخل وجود آدمى، در روز رستاخیز بر اعمال دنیوى او  شهادت مى دهند و آیات قرآن به این شاهدان اشاره شده است.

گواهان خارجى عبارتند از:  خدا  (آل عمران/98)، پیامبر هر امت (نحل/89)، پیامبر اسلام (نساء/41)، نخبگانى  از امت اسلامى (بقره/143)، فرشتگان الهى (ق/18)، و زمین (زلزله/4ـ5).

گواهان داخلى نیز عبارتند از:  اعضا و جوارح انسان (نور /24، فصلت/20ـ21)، وتجسم خود اعمال (توبه/34ـ35).

*ترازوهای متفاوت

براى  رسیدگى به حساب اعمال انسانها، افزون بر آنچه گفتیم، میزانهاى عدل برپا مى  شود و هرکس دقیقاً به آنچه که استحقاق دارد مى رسد، چنانکه مى فرماید: (وَ  نَضَعُ الْمَوازِینَ القِسْطَ لِیومِ القِیامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفسٌ  شَیئاً وَ إِنْ کانَ مِثقالَ حَبَّة مِنْ خَرْدَل أَتَینا بِها و کَفى بِنا  حاسِبینَ)(انبیاء/47): روز قیامت ترازوهاى عدل را برپا مى داریم و به هیچ  وجه به کسى ستم نمى شود. اگر عمل حتى به وزن خردلى نیز باشد، آن را به حساب  مى آوریم، و حساب رسى ما کفایت مى کند.

*عبور از پل صراط

از روایات اسلامى استفاده  مى  شود که در روز رستاخیز گذرگاهى عمومى وجود دارد که همگان باید از آن عبور  کنند.به این گذرگاه، در لسان روایات، صراط گفته شده است، که مفسران آیه  71ـ72 سوره مریم( (وَ إِنْ مِنْکُمْ إِلاّوارِدُها کانَ عَلى رَبِّکَ  حَتْماً مَقْضیّاً * ثُمَّ نُنَجّی الَّذینَ اتَّقَوا وَ نَذَرُ  الظّالِمینَ فِیها جِثیّاً) (مریم/71ـ72): هیچیک از شماها نیست مگر اینکه  وارد آن (دوزخ) مى شود، واین مطلب حکم قطعى خداوند است. سپس پرهیزگاران را  نجات مى دهیم، وستمگران را که به زانو در آن درافتاده اند، رها مى کنیم..)  را نیز ناظر بر آن دانسته اند.

*حجاب دوزخ و بهشت

میان بهشتیان و دوزخیان حائلى وجود دارد که قرآن از آن به «حجاب» تعبیر مى کند.نیز در روز رستاخیز انسانهاى والایى  بر نقطه اى مرتفع  قرار  دارند، که بهشتیان و دوزخیان را از سیماى هر یک مى شناسند، چنانکه مى  فرماید: (وَ بَیْنَهما حِجابٌ وَ عَلى الأَعرافِ رِجالٌ یَعْرِفُونَ کُلاًّ  بِسیماهُمْ)(اعراف/46): میان آن دو حجاب وحائلى است و در نقاط بلند عرصه  محشر مردانى قرار دارند که هر شخصى را از سیمایش مى شناسند. این انسانهاى  والا، به حکم روایات ما، پیامبران و اوصیاى شریف آنان مى باشند.

*پرچم پیامبر

زمانى  که حسابرسى به پایان رسیده و سرنوشت افراد روشن مى شود، آفریدگار جهان  پرچمى را که به آن «لواء الحمد»مى گویند به دست پیامبر گرامى (صلى الله  علیه وآله وسلم) مى دهد، و آن حضرت پیشاپیش بهشتیان به سوى بهشت حرکت مى  کند.( بحار الأنوار، ج8، باب 18، احادیث 1تا12)

*حوض کوثر

در  روایات متعدد، از وجود حوض بزرگى در صحراى محشر خبر داده شده که به «حوض  کوثر» معروف است; پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم)قبل از همگان کنار  حوض مزبور مى آید، و رستگاران امّت، به وسیله پیامبر و اهل بیت مکرّم ـ  سلام اللّه علیهم اجمعین ـ از آن آب مى نوشند

نوشته شده