یَآ أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَخُونُواْ اللَّهَ والرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِکُمْ وَ أَنتُمْ تَعْلَمُونَ (انفال، 27)
اى کسانى که ایمان آوردهاید! به خدا و پیامبر خیانت نکنید و آگاهانه به امانتهاى خود خیانت نورزید.
در فرهنگ قرآن، امانت مفهوم وسیعى دارد و تمام شئون زندگى سیاسى، اجتماعى و اخلاقى را شامل مىشود از جمله:
الف) تمام نعمتهاى مادّى و معنوى مثل مکتب، قرآن، رهبر، فرزند وآب وخاک.
ب) اهلبیت پیامبرعلیهم السلام.( ملحقات احقاقالحقّ، ج 14، ص 564)
ج) هم خودمان، امانت براى خویشتنیم، «انّکم کنتم تختانون أنفسکم»( بقره، 187) و هم جامعه براى ما.
د) انفال، غنائم، خمس، زکات و اموال عمومى. (ورود آیه در سوره انفال وغنائم جنگ بدر)
ه) امامباقرعلیه السلام فرمود: احکام دین، فرائض و واجبات الهى، امانت است.( تفسیر نورالثقلین)
و) حکومت ومسئولیّت.
بنابراین
نافرمانى و ادا نکردن حقوق و وظایف خود در ارتباط با این امانتها، خیانت
است، چنانکه ابن عبّاس مىگوید: هرکس چیزى از برنامههاى اسلامى را ترک
کند، یک نوع خیانتى به خدا و پیامبر مرتکب شده است.( تفسیر نمونه) همان
گونه که پیشى گرفتن ناصالحان بر صالحان در مسئولیّتهاى اجتماعى، خیانت به
خدا و رسول و مسلمانان است.
پیامبراکرمصلى الله علیه وآله فرمودند:
کسى که در امانت خیانت کند در حقیقت منافق است، هرچند روزه بگیرد و نماز
بخواند و خود را مسلمان بداند. و امام صادقعلیه السلام فرمودند: نماز و
روزهى مردم شما را نفریبد، زیرا گاهى همهى آنها از روى عادت است. مردم را
با راستگویى و اداى امانت امتحان کنید و بشناسید.( کافى، ج2، ص104)
خیانت نکردن در امانت از وظایف و حقوق انسانى است، بنابراین حتّى به امانت غیر مسلمان هم نباید خیانت کرد.